Do Parafii Ksawerów Siostry Karmelitanki Dzieciątka Jezus przybyły w październiku 1958 r. Rok wcześniej, w lipcu, pani Marianna Pacho pochodząca z Łodzi, przekazała zgromadzeniu swoją działkę położoną w Żdżarach przy ul. Kościuszki 8 i w ten sposób stała się ona fundatorką domu zakonnego. Na ofiarowaną posesję składał się nieogrodzony ogród z drzewami owocowymi oraz domek z jednym pokojem i małą kuchnią, w którym mieszkała jeszcze pewna rodzina.
24 października 1958 r., po wyprowadzeniu się lokatorów, siostry objęły dom i tę datę uważa się za początek fundacji. Jednak na stałe pierwsze trzy siostry zamieszkały dopiero 13 listopada, po przeprowadzeniu remontu i przystosowaniu domu do potrzeb wspólnoty zakonnej. W pracach remontowych przyszli siostrom z pomocą życzliwi sąsiedzi.
2 grudnia tegoż roku siostry otrzymały dekret erekcyjny od biskupa Michała Klepacza.
Od początku 1959 r. siostry, zgodnie ze swoim charyzmatem, podjęły pracę apostolską w tutejszej parafii Matki Bożej Częstochowskiej. Jedna z sióstr rozpoczęła pracę w zakrystii w kościele parafialnym, a druga zajęła się katechizacją dzieci.
Całą swoją działalność Siostry Karmelitanki Dzieciątka Jezus opierają na ciągłej komunii z Jezusem, kontemplacji rzeczy Bożych oraz oddaniu się Bogu, by służyć bliźnim na wzór Chrystusa. Wzorując swoje życie na Najświętszej Osobie Dzieciątka Jezus, postępują w duchu i drodze dzieciństwa Bożego, zgodnie z Ewangelią i praktyką św. Teresy od Dzieciątka Jezus — szczególnej Patronki Zgromadzenia. Nosząc suknię zakonną — Szkaplerz Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel — dziecięcą miłością kochają i naśladują Matkę Jezusa jako swoją Matkę.
Pierwsza mianowana przełożona, s. Ancilla od Słowa Wcielonego (Janina Knapik) przybyła w lutym 1959 r. i już w kwietniu rozpoczęła budowę nowego domu zakonnego, powierzając to dzieło opiece św. Józefa. Mimo wielu trudności, szczęśliwie ukończono budowę i w listopadzie siostry zamieszkały w nowym, własnym domu. W czasie wznoszenia nowego budynku siostry korzystały z gościnności sąsiadów — mieszkały u Państwa Wódków. Doświadczyły wiele życzliwości i pomocy ze strony okolicznych mieszkańców.
25 marca 1960 r. o. Anzelm Gądek — założyciel zgromadzenia dokonał poświęcenia nowego domu i sprawował w nim pierwszą mszę św. Odtąd Jezus Eucharystyczny na stałe zamieszkał pod jednym dachem z siostrami i wspólnota rozpoczęła normalne życie zakonne. Siłę do codziennej pracy siostry czerpały z modlitwy, na którą poświęcały kilka godzin dziennie. Modlitwą obejmują sprawy parafii, kościoła i całego świata.
Z czasem wspólnota w Żdżarach powiększyła się – przybywały nowe siostry, podejmując nowe zadania apostolskie. W 1962 r. rozpoczęły pracę organistowską w kościele parafialnym. Pierwszą organistką była ówczesna przełożona – s. Ancilla. Później funkcję tę pełniły między innymi: s. Jadwiga, s. Ernesta, s. Marlena, s. Ewa, s. Miriam, a od 10 lat posługę tę pełni nieprzerwanie s. Etiena.
Siostry zajmowały się też szyciem oraz haftowaniem szat, szły z pomocą ludziom chorym i potrzebującym. Od początku również siostry zajmowały się katechizacją — najpierw w parafii, a obecnie w Szkole Podstawowej, przygotowując dzieci przede wszystkim do sakramentu pokuty i eucharystii.
Pod koniec lat sześćdziesiątych zaczęli nawiedzać dom zakonny mieszkańcy Ksawerowa z prośbą, by siostry otoczyły opieką ich małe dzieci, a rodzice mogli pracować zawodowo. Tak powstało „mini przedszkole”, do którego siostry przyjmowały dzieci w wieku od 8 miesięcy do kilku lat. Chętnych było wiele, ale ze względów lokalowych siostry mogły przyjąć tylko kilkoro podopiecznych. Opiekunką „maluchów” była s. Blanka od Najświętszego Serca Jezusa (Mieczysława Tomczyk), zwana „ciocią Blanką”.
W czerwcu 1970 r. schorowana i posunięta w latach fundatorka — pani Pacho przeprowadziła się do sióstr i otoczona ich opieką mieszkała z nimi aż do śmierci — do 5 XII 1972 r. Została pochowana na cmentarzu w Ksawerowie. Siostry, wdzięczne za wszelkie wyświadczone przez nią dobro, pamiętają o niej w modlitwach i troszczą się o jej grób.
W Żdżarach siostry mieszkały do listopada 1997 r. W ciągu tych 40. lat doświadczyły wiele życzliwości, ciepła, różnorakiego wsparcia od okolicznych mieszkańców. Jednak codzienne pokonywanie pieszo lub rowerem sporego odcinka drogi do parafialnego kościoła na mszę św. oraz dwa razy dziennie przez zakrystiankę i organistkę, było bardzo uciążliwe, czasochłonne, a nawet niebezpieczne. Siostry borykały się także z problemem lokalowym, bowiem dzieci przybywało i nie było miejsca, by przyjąć wszystkie, które się zgłaszały. W związku z tymi trudnościami zrodziła się myśl, by w innym miejscu, bliżej kościoła parafialnego, wybudować nowy dom zakonny wraz z dużym przedszkolem.
W 1988 r. siostry podjęły starania i zwróciły się do naczelnika gminy Pabianice o możliwość nabycia nowej działki budowlanej w Ksawerowie. Mimo, że potrzeba była ogromna, ich prośba nie znalazła początkowo poparcia. Dopiero w sierpniu 1990 r. aktem notarialnym została przekazana działka siostrom, na której mogły by wznieść nowy klasztor. Od razu ogrodzono posesję i przystąpiono do tworzenia projektów nowego domu zakonnego wraz z przedszkolem oraz gromadzenia potrzebnych funduszy. Jesienią 1993 r. rozpoczęto prace budowlane, wykonano fundamenty i sprowadzono materiały. Wiele serca i sił w budowę tego domu włożyła ówczesna przełożona, s. Blanka, której dzięki pomocy finansowej życzliwych ludzi i pełnej poświęcenia pomocy mieszkańców Ksawerowa, budowę udało się doprowadzić do końca. Przy wszelkich pracach we wznoszeniu budynku zaangażowanych było wielu mieszkańców, nie tylko mężczyzn, ale także kobiet. Siostry, wdzięczne za każdy poniesiony trud, codziennie upraszają łaski Boże dla wszystkich dobroczyńców.
Już w listopadzie 1997 r. wspólnota licząca 7 sióstr przeprowadziła się ze Żdżar do nowego przestronnego domu, choć nie był on jeszcze w pełni urządzony. Stopniowo kontynuowano prace wykończeniowe w domu i przedszkolu.
Poświęcenie kaplicy i nowego domu zakonnego odbyło się 14 marca 1998 r. Uroczystej mszy św. przewodniczył arcybiskup Władysław Ziółek, a w koncelebrze było wielu kapłanów związanych z ksawerowską parafią, z siostrami oraz kapłanami z sąsiednich parafii. Na tę podniosłą uroczystość przybyło również wielu gości – dobroczyńców zgromadzenia.
Kolejnym ważnym wydarzeniem, nie tylko dla sióstr, ale i dla społeczności Ksawerowa, było otwarcie nowo powstałego przedszkola, które rozpoczęło swoją działalność 1 września 1999 r., a 2 października zostało uroczyście poświęcone przez arcybiskupa Władysława Ziółka.
Oprócz prowadzenia przedszkola siostry włączają się w pracę apostolską w tutejszej parafii. Jedna z sióstr katechizuje w szkole podstawowej. Obecnie (od sierpnia 2024 r.) przełożoną wspólnoty jest s. Avelina.
